مرحله 1: ماسک خود را برنامه ریزی کنید

1. در مورد نوع ماسکی که می خواهید بسازید تصمیم بگیرید: انواع مختلفی از ماسک ها در تئاتر یونان باستان استفاده می شد، از جمله نقاب های تراژیک (مانند دیونوسوس، آپولو و پرومتئوس)، ماسک های کمیک (مثلاً Satyrs و Sileni) و ماسک‌های اساطیری (مانند مدوسا و خشم‌ها). نوع ماسک مورد نظر خود را بر اساس علایق و سطح مهارت خود انتخاب کنید.
2. تحقیق در مورد تاریخچه و طراحی ماسک: به تصاویر و توضیحات ماسک‌های تئاتر یونانی معتبر نگاه کنید تا از طراحی و ساخت آنها مطلع شوید. مواد استفاده شده، شکل و تناسبات ماسک، حالات چهره و ویژگی‌های معمول ماسکی که می‌خواهید بسازید را در نظر بگیرید.
3. یک طرح یا نقاشی از طرح ماسک خود ایجاد کنید: از یک مداد و کاغذ برای ترسیم طرح ماسک خود استفاده کنید و به نسبت ها و جزئیات ماسک توجه کنید. این به شما کمک می کند تا ماسک خود را تجسم کنید و قبل از شروع ساخت، تنظیمات لازم را انجام دهید.

مرحله 2: جمع آوری مواد

1. مواد خود را انتخاب کنید: ماسک های تئاتر یونانی معمولاً از موادی مانند چوب، خاک رس یا کاغذ ماشه ساخته می شدند. شما می توانید از این مواد یا جایگزین های مدرن مانند پاپیه ماشه، گچ، یا حتی چاپ سه بعدی استفاده کنید. موادی را انتخاب کنید که با نوع ماسکی که می خواهید بسازید و سطح مهارت شما مناسب باشد.
2. محیط کاری خود را آماده کنید: فضای کاری را تنظیم کنید که دارای تهویه مناسب، نور کافی و عاری از حواس پرتی باشد. محل کار خود را با یک پارچه یا ملحفه‌های قدیمی بپوشانید تا از هر گونه آشفتگی یا ریختن آن محافظت کنید.
3. ابزار و لوازم را جمع آوری کنید: برای ساخت ماسک خود به ابزارها و لوازم مختلفی نیاز دارید، مانند تفنگ چسب حرارتی، چاقوی سرگرمی، کاغذ سنباده، رنگ و قلم مو. قبل از شروع ساخت و ساز مطمئن شوید که تمام ابزار و لوازم لازم را دارید.

مرحله 3: پایگاه را ایجاد کنید

1. ایجاد پایه ماسک: پایه ماسک پایه ماسک است و درست کردن آن مهم است. می توانید از یک بادکنک، یک توپ استایروفوم یا یک دایره مقوایی به عنوان پایه ماسک خود استفاده کنید.
2. پایه را شکل دهید: با استفاده از یک چاقوی سرگرمی و کاغذ سنباده، پایه ماسک را به شکل دلخواه در آورید. مطمئن شوید که پایه صاف و یکدست باشد.
3. پایه را به ماسک بچسبانید: از چسب حرارتی برای چسباندن پایه به ماسک استفاده کنید. مطمئن شوید که پایه محکم وصل شده است و در حین استفاده شل نمی شود.

مرحله ۴: ویژگی‌های ماسک را اضافه کنید

1. چشم ها را اضافه کنید: چشم ها یکی از مهم ترین ویژگی های ماسک تئاتر یونانی هستند. از یک چاقوی سرگرمی برای ایجاد فرم چشم ها استفاده کنید و آنها را با رنگ اکریلیک رنگ کنید. اطمینان حاصل کنید که چشم ها به طور مساوی و متناسب با بقیه ماسک هستند.
2. افزودن ابروها: ابروها یکی از ویژگی های مهم ماسک های تئاتر یونانی بودند و می توانند به زنده شدن ماسک کمک کنند. از یک چاقوی سرگرمی برای ایجاد فرم ابروها استفاده کنید و آنها را با رنگ اکریلیک رنگ کنید.
3. بینی و دهان را اضافه کنید: از یک چاقوی سرگرمی برای ایجاد شکل بینی و دهان استفاده کنید و آنها را با رنگ اکریلیک رنگ کنید. اطمینان حاصل کنید که بینی و دهان با بقیه ماسک متناسب باشد.
4. افزودن هر گونه ویژگی اضافی: بسته به نوع ماسکی که می‌سازید، ممکن است بخواهید ویژگی‌های دیگری مانند ریش، سبیل یا مو را اضافه کنید. برای ایجاد این ویژگی ها از چاقوی سرگرمی و رنگ اکریلیک استفاده کنید.

مرحله 5: رنگ آمیزی و تزئین

1. رنگ ماسک: برای رنگ آمیزی ماسک از رنگ اکریلیک استفاده کنید و به رنگ ها و طرح هایی که مخصوص ماسک های تئاتر یونانی است توجه کنید. قبل از رفتن به مرحله بعدی مطمئن شوید که رنگ به طور یکنواخت اعمال شده و کاملاً خشک شده است.
2. تزیینات را اضافه کنید: می‌توانید تزئیناتی مانند پولک‌های پولک، زرق و برق یا پرها را به ماسک خود اضافه کنید تا ظاهری مفصل‌تر و جشن‌تر به آن ببخشید. از چسب حرارتی برای چسباندن این تزئینات به ماسک استفاده کنید.
3. افزودن یک پوشش: برای محافظت از ماسک و دادن روکش براق به آن، می توانید یک لایه شفاف لاک یا پلی اورتان بزنید. قبل از استفاده از ماسک مطمئن شوید که لاک یا پلی اورتان کاملا خشک شده باشد.

مرحله 6: ماسک را جمع کنید

1. چسباندن ماسک به هدبند یا بند: برای پوشیدن ماسک، باید آن را به هدبند یا بند وصل کنید. می توانید از چسب حرارتی برای چسباندن ماسک به هدبند یا بند استفاده کنید.
2. تنظیم ماسک: هر گونه تنظیمات لازم را روی ماسک انجام دهید تا مطمئن شوید که به راحتی و ایمن روی سر شما قرار می گیرد.
3. ماسک را آزمایش کنید: قبل از استفاده از ماسک، آن را آزمایش کنید تا مطمئن شوید که به طور ایمن وصل شده و پوشیدن آن راحت است.

مرحله ۷: از ماسک خود لذت ببرید!

1. تاعکس‌های ke و خلقت خود را نشان دهید: پس از تکمیل ماسک خود، از خود در حالی که آن را پوشیده‌اید عکس بگیرید و آن‌ها را با دوستان و خانواده به اشتراک بگذارید. همچنین می توانید خلاقیت خود را در یک مهمانی لباس یا رویداد دیگر به نمایش بگذارید.
2. از ماسک برای الهام گرفتن استفاده کنید: از ماسک خود به عنوان الهام بخش دیگر پروژه های خلاقانه مانند نوشتن یک نمایشنامه یا ایجاد یک اثر هنری استفاده کنید.
3. درباره تئاتر یونان بیشتر بیاموزید: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع جذاب، کتاب ها و مقالاتی در مورد تئاتر یونان و تاریخچه ماسک ها بخوانید.

منابع و مراجع دارای اعتبار بالا:

1. «هنر تئاتر یونانی» نوشته جان جی. اوکانر و الیزابت آ. اوکانر
2. «ماسک های تئاتر یونانی: مطالعه ای در شکل و عملکرد» اثر پل بی. اگرت
3. «نقاب‌های درام یونانی» اثر ریچارد پی. مارتین

امیدوارم این مراحل و نکات در ایجاد ماسک تئاتر یونانی خود مفید باشد! به یاد داشته باشید که از آن لذت ببرید و خلاق باشید، و در صورت داشتن هرگونه سوال یا نیاز به کمک بیشتر در تماس با ما دریغ نکنید.

کلپتومانیا یک اختلال روانی است که با تمایل غیرقابل مقاومت برای سرقت اقلامی که برای استفاده شخصی یا منافع مالی مورد نیاز نیستند مشخص می شود. تشخیص کلپتومانیا می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا افراد مبتلا به این بیماری اغلب از رفتار خود احساس شرم یا خجالت می کنند و ممکن است به میل خود به دنبال کمک نباشند. با این حال، با ارزیابی و ارزیابی مناسب، متخصصان مراقبت های بهداشتی می توانند لپتومانیا را تشخیص داده و درمان مناسب را ارائه دهند. در اینجا یک راهنمای گام به گام در مورد نحوه تشخیص کلپتومانیا آورده شده است:

مرحله 1: ارزیابی اولیه اولین گام در تشخیص لپتومانیا، انجام یک ارزیابی اولیه از علائم و رفتارهای فرد است. این ارزیابی معمولاً شامل یک مصاحبه جامع است که در آن متخصص مراقبت های بهداشتی اطلاعاتی در مورد دفعات، شدت و عواقب قسمت های سرقت جمع آوری می کند. ایجاد یک محیط قابل اعتماد و بدون قضاوت در طول این ارزیابی برای تشویق ارتباطات باز مهم است.

مرحله 2: ارزیابی پزشکی ارزیابی پزشکی برای رد هر گونه بیماری زمینه ای که ممکن است در رفتار دزدی فرد نقش داشته باشد، بسیار مهم است. برخی از شرایط پزشکی مانند آسیب‌های مغزی، اختلالات سوء مصرف مواد یا اختلالات عصبی می‌توانند علائم لپتومانیا را تقلید یا تشدید کنند. انجام یک معاینه فیزیکی کامل و سفارش آزمایش های آزمایشگاهی مربوطه می تواند به شناسایی یا حذف هر گونه علت پزشکی کمک کند.

مرحله 3: ارزیابی روانشناختی علاوه بر ارزیابی پزشکی، یک ارزیابی روانشناختی نیز باید برای ارزیابی وضعیت سلامت روان فرد انجام شود. این ارزیابی ممکن است شامل پرسشنامه‌های استاندارد، مصاحبه‌ها و آزمون‌های روان‌شناختی باشد که توسط یک متخصص سلامت روان واجد شرایط اجرا می‌شود. هدف از این ارزیابی ارزیابی اختلالات روانی همزمان مانند افسردگی، اضطراب یا اختلالات کنترل تکانه است که ممکن است در کنار لپتومانیا وجود داشته باشد.

مرحله 4: معیارهای تشخیصی متخصص مراقبت های بهداشتی به معیارهای تشخیصی ذکر شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است، مراجعه می کند. کلپتومانیا به عنوان یک اختلال کنترل تکانه طبقه بندی می شود و DSM-5 معیارهای خاصی را ارائه می دهد که برای تشخیص رسمی باید رعایت شوند. این معیارها شامل سرقت مکرر اشیاء، تنش قبل از سرقت، لذت یا آرامش در حین عمل و عدم انگیزه برای منفعت شخصی است.

مرحله 5: تشخیص افتراقی در طول فرآیند ارزیابی، افتراق کلپتومانیا از سایر شرایطی که ممکن است با علائم مشابه ظاهر شوند ضروری است. برخی از شرایطی که ممکن است در تشخیص افتراقی در نظر گرفته شوند عبارتند از اختلال سلوک، اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) و اختلالات مصرف مواد. ارزیابی کامل و بررسی دقیق تاریخچه و علائم فرد می تواند به تشخیص دقیق کمک کند.

مرحله 6: همکاری با سایر متخصصان تشخیص لپتومانیا اغلب نیاز به همکاری با سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی دارد. این ممکن است شامل مشاوره با روانپزشکان، روانشناسان، متخصصان اعتیاد، یا مددکاران اجتماعی باشد که در اختلالات کنترل تکانه تخصص دارند. با همکاری به عنوان یک تیم چند رشته ای، می توان درک جامعی از وضعیت فرد به دست آورد که منجر به تشخیص دقیق می شود.

مرحله 7: ارزیابی مدت و اختلال برای تعیین تشخیص کلپتومانیا، ارزیابی مدت و سطح اختلال ناشی از رفتار دزدی مهم است. کلپتومانیا با اپیزودهای مکرر دزدی در یک دوره زمانی مشخص می شود و اغلب منجر به ناراحتی قابل توجه یا اختلال عملکردی در زمینه های مختلف زندگی می شود. ارزیابی تأثیر لپتومانیا بر روابط، عملکرد شغلی یا تحصیلی و کیفیت کلی زندگی به تأیید تشخیص کمک می کند.

هنگامی که لپتومانیا تشخیص داده شد، می توان گزینه های درمانی مناسب برای کمک به مدیریت علائم و کاهش خطر حملات بعدی سرقت را بررسی کرد. درمان ممکن است شامل ترکیبی از روان‌درمانی، مدیریت دارو، گروه‌های حمایتی و پرداختن به هر گونه مشکل اساسی سلامت روان باشد.

سه مرجع معتبر که در تهیه این مقاله از آنها استفاده شده:

1. انجمن روانپزشکی آمریکا (APA): APA راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) را منتشر می کند، که به طور گسترده به عنوان مرجع استاندارد برای تشخیص اختلالات روانی، از جمله لپتومانیا شناخته می شود.
2. موسسه ملی سلامت روان (NIMH): NIMH یک مؤسسه تحقیقاتی پیشرو است که اطلاعات مبتنی بر شواهد را در مورد شرایط سلامت روان، از جمله لپتومانیا ارائه می دهد. وب سایت آنها منابع ارزشمندی را هم برای متخصصان و هم برای عموم مردم ارائه می دهد.
3. روانپزشکی آنلاین: روانپزشکی آنلاین یک پلتفرم آنلاین است که دسترسی به منابع مختلف روانپزشکی، از جمله مجلات، کتاب‌های درسی، دستورالعمل‌های تمرین، و ابزارهای خودارزیابی را فراهم می‌کند. این یک منبع معتبر برای اطلاعات به روز در مورد تشخیص و درمان لپتومانیا است.

در حالی که این مراجع بسیار معتبر و قابل اعتماد هستند، همیشه توصیه می شود برای تشخیص و توصیه های درمانی شخصی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط مشورت کنید.

چگونه از افراط اندیشی جان سالم به در ببریم: 12 قدم برای داشتن ذهنی متعادل تر

بیش از حد فکر کردن می تواند مانع بزرگی برای رسیدن به اهداف و یافتن شادی باشد. می تواند به اضطراب، استرس و فلج تصمیم منجر شود. با این حال، راه‌هایی برای غلبه بر تفکر بیش از حد و پرورش ذهن متعادل‌تر وجود دارد. در اینجا 12 مرحله وجود دارد که به شما کمک می‌کند از فکر کردن بیش از حد بمانید و به زندگی رضایت‌بخش‌تری برسید.

مرحله 1: محرک های بیش از حد فکر کردن خود را شناسایی کنید

اولین قدم برای غلبه بر افراط اندیشی، شناسایی عوامل محرکی است که باعث می شود وارد چرخه تفکر بیش از حد شوید. این محرک ها ممکن است شامل استرس، خودگویی منفی یا موقعیت ها یا محیط های خاص باشد. هنگامی که محرک های خود را شناسایی کردید، می توانید شروع به توسعه استراتژی هایی برای اجتناب یا مدیریت آنها کنید.

مرحله 2: ذهن آگاهی را تمرین کنید

ذهن آگاهی تمرین حضور در لحظه، بدون قضاوت است. این شامل توجه به افکار، احساسات و احساسات خود بدون گرفتار شدن در آنها است. ذهن آگاهی می تواند به شما کمک کند تا از الگوهای تفکر بیش از حد خود آگاه شوید و یاد بگیرید که آنها را رها کنید.

مرحله 3: افکار منفی را به چالش بکشید

افراد بیش از حد متفکر اغلب درگیر خودگویی منفی می شوند که می تواند منجر به چرخه ای از افکار و احساسات منفی شود. برای شکستن این چرخه، مهم است که این افکار منفی را به چالش بکشید و آنها را با افکار مثبت و واقعی تر جایگزین کنید. این می‌تواند شامل قالب‌بندی مجدد افکار منفی، تمرین شفقت به خود و تمرکز بر لحظه حال باشد.

مرحله 4: تعیین مرزها

افراط اندیشان اغلب بیش از حد به خود می گیرند و سعی می کنند همه چیز را کنترل کنند. تعیین حد و مرز می تواند به شما کمک کند از فرسودگی شغلی جلوگیری کنید و تعادل بین کار و زندگی را حفظ کنید. این می تواند شامل نه گفتن به چیزهایی باشد که ضروری نیستند، اولویت دادن به زمان و انرژی خود و واگذاری وظایف به دیگران در صورت امکان.

مرحله 5: مراقبت از خود را تمرین کنید

مراقبت از خود برای غلبه بر تفکر بیش از حد ضروری است. این می تواند شامل درگیر شدن در فعالیت هایی باشد که باعث شادی و آرامش شما می شود، مانند ورزش، مدیتیشن یا سرگرمی ها. همچنین می‌تواند شامل وقفه‌هایی از فناوری و رسانه‌های اجتماعی باشد که می‌تواند منبع اصلی تفکر بیش از حد باشد.

مرحله 6: به دنبال پشتیبانی باشید

بیش از حد فکر کردن می تواند تجربه ای تنها و منزوی باشد. جستجوی حمایت از دوستان، خانواده یا یک درمانگر می تواند فضای امنی برای صحبت در مورد مبارزات شما و دریافت راهنمایی و تشویق ایجاد کند.

مرحله 7: یک مجله نگه دارید

داشتن دفتر خاطرات می تواند راهی مفید برای پردازش افکار و احساسات شما باشد. این می تواند شامل نوشتن افکار و احساسات شما، انعکاس تجربیات و شناسایی الگوها و محرک ها باشد.

مرحله 8: پذیرش را تمرین کنید

پذیرش شامل پذیرش لحظه حال و رها کردن نیاز به کنترل است. این می تواند شامل پذیرش افکار و احساسات شما باشد، به جای تلاش برای تغییر یا سرکوب آنها. پذیرش می تواند به شما کمک کند ذهنی متعادل تر و آرام تر پرورش دهید.

مرحله 9: یک ذهنیت رشد ایجاد کنید

ذهنیت رشد شامل دیدن چالش ها به عنوان فرصت هایی برای رشد و یادگیری است. این می تواند شامل پذیرش شکست، ریسک کردن، و دیدن شکست ها به عنوان پله های موفقیت باشد.

مرحله 10: اقدام کنید

اقدام مستلزم برداشتن گام‌های مشخص به سمت اهدافتان است، نه اینکه در فکر کردن بیش از حد گیر بیفتید. این می تواند شامل تقسیم اهداف بزرگ به گام های کوچکتر و قابل مدیریت و انجام اقدامات کوچک هر روز باشد.

مرحله 11: سپاسگزاری را تمرین کنید

قدردانی شامل تمرکز بر چیزهایی است که در زندگی شما خوب پیش می رود، به جای تمرکز بر افکار منفی. این می‌تواند شامل نگه‌داشتن یک دفتر خاطرات سپاسگزاری، تشکر از دیگران یا صرفاً لحظه‌ای در روز برای تأمل در مورد چیزهایی باشد که برای آنها سپاسگزار هستید.

مرحله 12: تغییر را در آغوش بگیرید

تغییر بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی است و تفکر بیش از حد می تواند سازگاری با تغییرات را دشوار کند. پذیرش تغییر شامل باز بودن برای تجربیات جدید، دیدن فرصت ها در چالش ها و انعطاف پذیر بودن در مواجهه با عدم اطمینان است.

منابع و مراجع دارای اعتبار بالا:

1. «قدرت اکنون» اثر اکهارت توله
2. «ذهن‌آگاهی: راهنمای عملی برای یافتن صلح در دنیای دیوانه‌وار» اثر مارک ویلیامز و دنی پنمن
3. «هدایای نقص» اثر برنه براون

با پیروی از این 12 مرحله، می توانید یاد بگیرید که از تفکر بیش از حد زنده بمانید و ذهنی متعادل تر و آرام تر پرورش دهید. به یاد داشته باشید که در حین انجام این مراحل با خود صبور و دلسوز باشید و از جستجوی حمایت در صورت نیاز نترسید. با گذشت زمان و تمرین، می توانید بر بیش از حد فکر کردن غلبه کنید و به زندگی رضایت بخش تری برسید.

1. نیت های واضحی را تعیین کنید: قبل از شروع رویاپردازی، برای آنچه می خواهید به دست آورید، اهداف روشنی تعیین کنید. مشخص باشید و روی نتایج مورد نظر خود تمرکز کنید.
2. رویاهای خود را تجسم کنید: چشمان خود را ببندید و رویاهای خود را به وضوح تجسم کنید که گویی قبلاً اتفاق افتاده اند. از تمام حواس خود استفاده کنید تا رویا را در ذهن خود زنده کنید.
3. از جملات تاکیدی مثبت استفاده کنید: هر روز جملات تاکیدی مثبت را برای خود تکرار کنید، مانند “من لایق رسیدن به رویاهایم هستم” یا “من می توانم خواسته هایم را بروز دهم.”
4. قدردانی را تمرین کنید: روی چیزهایی تمرکز کنید که در زندگی خود به خاطر آنها سپاسگزار هستید، زیرا قدردانی می تواند مثبت و فراوانی بیشتری را جذب کند.
5. باورهای محدود کننده را رها کنید: هرگونه باور محدود کننده ای را که ممکن است شما را از دستیابی به رویاهایتان باز دارد، شناسایی کنید و روی رها کردن آنها کار کنید.
6. اقدام کنید: برای رویاهای خود اقدامی مداوم و مداوم انجام دهید، حتی اگر هر روز فقط یک قدم کوچک باشد.
7. به کیهان اعتماد کنید: اعتماد داشته باشید که کائنات از شما در دستیابی به رویاهایتان حمایت می کند و همه چیز به نفع شماست.
8. خود را با مثبت اندیشی احاطه کنید: اطراف خود را با افراد و محیط هایی احاطه کنید که از شما حمایت می کنند و شما را ارتقا می دهند.
9. مدیتیشن: مدیتیشن می تواند به شما کمک کند با درون خود ارتباط برقرار کنید و خواسته های خود را آشکار کنید.
10. ژورنال: برای ثبت رویاهای خود و انعکاس آنها، یک دفتر خاطرات رویایی داشته باشید. این می تواند به شما کمک کند تا بینش و وضوح خواسته های خود را بدست آورید.
11. روشن فکر بمانید: ذهن باز و منعطف بمانید، زیرا ممکن است جهان برای شما برنامه های متفاوتی نسبت به آنچه در ابتدا در نظر داشتید داشته باشد.
12. شکست را بپذیرید: شکست را به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد در آغوش بگیرید و از تلاش مجدد نترسید.
13. مراقب خود باشید: مراقب سلامت جسمی، عاطفی و روانی خود باشید، زیرا این امر می‌تواند بر توانایی شما برای ابراز خواسته‌هایتان تأثیر بگذارد.
14. ارتباط با طبیعت: زمانی را در طبیعت بگذرانید و با ریتم ها و انرژی های آن ارتباط برقرار کنید تا به شما کمک کند تا با خواسته های خود هماهنگ شوید.
15. ذهن‌آگاهی را تمرین کنید: ذهن‌آگاهی را تمرین کنید و در لحظه حاضر بمانید، زیرا این می‌تواند به شما کمک کند خواسته‌هایتان را به‌طور مؤثرتری نشان دهید.
16. از حواس خود استفاده کنید: از حواس خود برای نشان دادن خواسته های خود استفاده کنید، مانند تجسم یک عطر یا صدای خاصی که نشان دهنده رویاهای شماست.
17. وابستگی را رها کنید: دلبستگی به نتایج خاص را کنار بگذارید و اعتماد کنید که جهان آنچه را که نیاز دارید فراهم خواهد کرد.
18. فراوانی را در آغوش بگیرید: فراوانی را در آغوش بگیرید و باور داشته باشید که برای همه به اندازه کافی وجود دارد، زیرا این می تواند به شما کمک کند خواسته های خود را به طور موثرتری نشان دهید.
19. مثبت بمانید: مثبت بمانید و روی چیزهای خوب زندگی خود تمرکز کنید، زیرا مثبت اندیشی می تواند مثبت اندیشی و فراوانی بیشتری را جذب کند.
20. زمان استراحت کنید: در صورت نیاز استراحت کنید و استراحت کنید، زیرا نشان دادن خواسته های شما می تواند فرآیندی چالش برانگیز و خسته کننده باشد.
21. به دنبال راهنمایی باشید: از منابع قابل اعتماد، مانند معلمان معنوی یا مربیان، راهنمایی بجویید تا به شما کمک کند خواسته های خود را آشکار کنید.
22. به شهود خود اعتماد کنید: به شهود خود اعتماد کنید و به راهنمایی‌های آن گوش دهید، زیرا می‌تواند به شما کمک کند خواسته‌هایتان را به طور مؤثرتری نشان دهید.

با پیروی از این 22 نکته، می توانید توانایی خود را برای نشان دادن خواسته های خود و داشتن رویاهایی که می خواهید افزایش دهید. به یاد داشته باشید که مثبت بمانید، به کائنات اعتماد کنید و در جهت رویاهای خود اقدام مداوم انجام دهید.

نحوه ارسال نامه تایید شده (ایالات متحده آمریکا): راهنمای 12 مرحله ای